Kto ma i wychowuje swoją pociechę/y, wie jak ciężko jest ustalać granicę zachowania. Z czasem te granice muszą ulec zmianie. Z wiekiem dziecka dostosowujemy sposób komunikacji oraz pokazujemy jak najlepsze wzorce. Często jednak pojawiają się trudności, które pojawiają się w wychowaniu.

Oto trzy rodzaje granic, które nie są korzystne dla naszego dziecka:

  1. Granice zbyt wąskie. Skutecznie utrudniają rozwój dziecka. Spowodowane są nadmierną kontrolą dziecka. Wszystkie jego działania są pod nadzorem rodziców. Dziecko w takiej sytuacji nie może testować granic, wszystkie rozwiązania podane ma na tacy.

    2. Granice zbyt szerokie. Powodują że dziecko nie ponosi żadnych konsekwencji, nie uczy się odpowiedzialności. Akceptacja jest bardzo potrzebna w wychowaniu, jednak my jako rodzice musimy też pokazać w swojej postawię co jest akceptowane, a co nie jest. Pierwsze wzorce wynosimy z domu, później kształtuję nas społeczność. Jednak to my musimy nauczyć dziecko szacunku do siebie jak i do innych.

    3. Zmienne granice. Często są to niejasne komunikaty postawy rodzica a jego słów. Na przykład prosimy dziecko by wyniosło śmieci, bo my tym razem tego za niego nie zrobimy. Jednak gdy widzimy że nasza pociecha nie reaguję, sami bierzemy worek ze śmieciami mówiąc „to już ostatni raz” Nie jasno stawiane granice odbierają dziecku poczucie stabilności jaki i bezpieczeństwa.

A jak wprowadzić zasady panujące w domu, z relacją z dzieckiem?

• Należy jasno i konkretnie sprecyzować zachowania, które są akceptowane, a które nie są mile widziane.
• Zasady ustalamy wraz z dzieckiem. Włączając je w ten proces, dajemy mu poczucie, że jesteśmy razem, że w rodzinie wszyscy jesteśmy sobie równi.
• Staramy się jak najkrócej formułować daną zasadę, tak by była jasna, jeśli jedna zasada ma zbyt wiele wątków, łatwo się w niej pogubić.
• Zasady powinny być wprowadzone stopniowe, i modyfikowane wraz z wiekiem dziecka.

Krótko o konsekwencji pozytywnych jak i negatywnych zachowań dziecka.

Musimy zadbać o to, aby granice były stawiane rzetelnie. Musimy sami być autentyczni, i reprezentować dane wartości. Dziecko szybko wykryje fałsz. Powinniśmy uświadomić je jakie są konsekwencje danych czynów. Zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Tu zaznaczyć należy jeszcze raz, iż zasady powinny ewaluować z wiekiem dziecka.
Nie zapominajmy też o odświeżaniu zasad co jakiś czas, przypominajmy o konsekwencjach danych czynów. Razem wyciągajmy wnioski, uczmy się na błędach i wprowadzajmy konsekwencje w życie.

Ważne jest też danie dziecku szansy na poprawę, w odpowiednim momencie przypominając delikatnie o rezultatach danego czynu. Czasami zdarza się, że szansa nie jest wykorzystana. Wtedy powinniśmy pozwolić na to by dziecko poniosło odpowiedzialność.

Mądre stawianie granic i ustalanie zasad, pozwala na rozwój dziecka. Uczy odpowiednich wartości. Jasność w ustalaniu zasad pozwala dziecku budować zdrowe relacje, sprawiają że nasze dzieci stają się odpowiedzialne, a co najważniejsze uczą się w ten sposób funkcjonowania w świecie.

Leave a comment