Skala zjawiska depresji wśród dzieci i młodzieży niepokojąco rośnie. Niestety, w wielu przypadkach problem ten bywa lekceważony przez rodziców i nauczycieli. Przyczyny i objawy depresji wśród nastolatków są bowiem inne od tych, które towarzyszom osobom dorosłym. Bardzo często nastolatkowi, u którego występują objawy depresji, zarzuca się bunt i lenistwo, a zamiast pomocy otrzymuje karę za „złe zachowanie”.
JAKIE PROBLEMY MA NASTOLATEK?
Dorosłym trudno przyjąć do wiadomości, że ich syn lub córka mogą cierpieć na depresję, bo przecież „dzieci nie mają poważnych problemów”. Trzeba jednak pamiętać, okres dojrzewania jest czasem, w którym problemy, z pozoru błahe i łatwe do rozwiązania dla osoby dorosłej, dla nastolatka mogą być powodem wystarczającym do podejmowania decyzji, których skutki bywają tragiczne. Nigdy nie wolno lekceważyć ani co gorsza, krzyczeć na dziecko, które sygnalizuje jakiś problem. Poczucie samotności, braku zrozumienia i akceptacji przez najbliższe mu osoby może tylko pogłębić chorobę i doprowadzić do ucieczki w używki, agresji, zarówno wobec siebie, jak i rówieśników, a nawet do podjęcia próby samobójczej.
ROLA RODZICA W ŻYCIU NASTOLATKA Z DEPRESJĄ
Nieposprzątany pokój, złe oceny w szkole, brak aktywności, wybuchy gniewu – to coś, z czym spotyka się wielu rodziców nastoletnich dzieci. I rzeczywiście do pewnego stopnia są to zjawiska dość typowe dla młodych ludzi. Kiedy więc takie zachowania należy traktować jako objawy depresji? Przede wszystkim rodzic powinien głęboko zastanowić się skąd u jego dziecka takie zachowania. Jeśli dziecko od najmłodszych lat ma problem z utrzymywaniem porządku w swoim pokoju i jest na bakier z higieną – wówczas należy traktować to jako konkretny problem wychowawczy, którego korekta wymaga wprowadzenia jasno określonych zasad i konsekwencji w ich egzekwowaniu. W przypadku depresji problemem jest znacząca zmiana zachowania. Jeśli nasze dziecko miało dobre oceny, dbało o swój wygląd i porządek oraz o relacje z rówieśnikami, a jego obecne zachowanie stanowi tego całkowitą odwrotność, jest to sygnał, że należy przeprowadzić spokojną i szczerą rozmowę na ten temat, a w razie konieczności udać się na spotkanie z psychologiem. Pamiętajmy, jak istotna jest dla dojrzewającego nastolatka świadomość, że ma obok siebie dorosłego, któremu może zaufać i któremu może opowiedzieć o dręczących go problemach.
LECZENIE DEPRESJI U NASTOLATKA
Kiedy zauważymy u dziecka zachowania świadczące o tym, że zmaga się z zaburzeniami depresyjnymi lub jeśli nasze dziecko wprost powie nam, że w jego życiu pojawiły przerastające go problemy, bądźmy cierpliwi i wyrozumiali. Zdiagnozowana depresja u nastolatka nie musi być wynikiem błędów wychowawczych, a skorzystanie z pomocy psychologicznej nie jest dla rodzica porażką. Każdy rodzic, który w porę zareaguje i skonsultuje problem ze specjalistą, może znacząco wpłynąć na obecne samopoczucie dziecka i przygotować je do samodzielnego życia, w którym już jako dorosły człowiek, spojrzy na problemy dnia codziennego z zupełnie innej perspektywy.
